बापाला बघायला शिका...!
मोठं झाल्यापासून बापाला,
कधी मिठी मारून बघितलीयं का ?
नाही ना. एकदा मिठी मारून बघा...!
ह्रदय स्थिर होऊन जाईल.
मोठ्ठ झाल्यापासून कधी
बापाचा मूका घेऊन बघितलायं का?
एकदा बापाचा मूका घेऊन बघा...!
बापाची दाढी गालावरुन खरचटताच
बापा पेक्षा आपण अजुन छोटेचं आहोत ;
याची जाणीव होऊन जाईल .
बापाची चप्पल पायात आली म्हणून कोणी बाप होत नाही,
त्यासाठी आयुष्यभर दुय्यम स्थान घ्यावं लागत ,
कधी घेऊन बघितलं आहे का दुय्यम स्थान ?
नाही ना. एकदा ही कल्पना तरी करुन बघा,
बापाची किंमत कळून येईल .
बापाला बुढ्ढा, म्हातारा, बाबा अस म्हणून बघितलंय का?
साधु लोकांना बाबा म्हटल जातं.. तसं
कधी बापाला बाबा म्हणून बघितलं आहे का ? नाही ना.
एकदा बाबा म्हणून तर बघा...
खऱ्या संतांची ओळख होऊन जाईल.
बापाच्या त्याग पाहिलायं...?
बापाचं घरावर नाव नाही,
बापाचं हातावर नाव नाही,
बापाचं छातीवर नाव नाही,
बापाचं गाडीवर नाव नाही,
पण.. तुम्हाला ओळख दिली नावांची...
स्वतःच्या घामाच्या आणि रक्ताच्या धारांनी...
भिजवलेली सिमेंट-वाळू आणि विटांनी बनलेलं
घर असून देखील तो घरासाठी परका ,
कधी परकं होऊन बघितलंय का ? नाही ना...?
परकं होऊन बघा,
बाप किती खंबीर असतो याची जाणीव होऊन जाईल.
आईचं प्रेम जास्त आणि बाबाचं कमी असतं...
असं कधीही नसत .
कधी सूर्य आणि चंद्र यांच्यातील
एक साम्य बघितलं आहे का ?
एकदा बघुन घ्या...
दोघंही प्रकाश देतात...!
पण एकाचा(बाप) उष्ण मात्र मन-शरीराला उर्जा देणारा.
अन् दुस-याचा(आई) आल्हाददायक मन-शांती देणारा.
एकदा स्वतः हे प्रामाणिकपणे अनुभवा.
बाप फक्त पाया पडण्यापुरता नसतो,
त्याचा तळपायांना कधी निरखून बघितलं आहे का ?
एकदा तरी निरखून बघा, तुमच्यासाठी त्याने खालेल्या खस्ता कळतील.
आयुष्यातील एक देवदूत तुमच्या समोर उभा असल्याचं समजेल.
© प्रा.पुरूषोत्तम पटेल,
mhasawad.blogspot.in
