कन्हैया पाहते मी जेव्हा तुझ्या नजरेतून
मी दिसे यमुना धारा
सख्या झोंबतो जणू तू मलमली अंगाला
होऊन खट्याळ वारा ।।१।।
गोविंदा पाहते मी जेव्हा तुझ्या नजरेतून
तू भासे चंद्र नभा
सख्या उगवतीच्या रविकिरणात शोभतो
तू जणू गोपीकात उभा ।।२।।
रेऽ वनमाळी पाहता मी तुझ्या नजरेतून
तू फिरतो चराचरात
सख्या वाजता गोड मुरली तुझ्या ओठी
मी राधा वाहते सूरात ।।३।।
केशवा तुझ्या नजरेतून मी पाहते जेव्हा
कळे मी पहाटेची उषा
सप्तअश्वांचा टापांनी गुलाल उधळीत
तूच व्यापितो दशदिशा ।।४।।
माधवा तुझ्या नजरेतून पाहते मी जेव्हा
मी होते मनमोहन
पाहते तव हृदयी मी राधा एक प्यारी
तू शिव मी प्राण ।।५।।
©® प्रा.पुरुषोत्तम पटेल " पुष्प "
